O tym co najważniejsze

Jechałam wczoraj do pracy i bardzo byłam z siebie dumna, że udało mi się zdążyć na tramwaj, który dojeżdża pod firmę na czas, a nie 5 minut później... I tak sobie jechałam zastanawiając się jaki dzień mnie czeka, aż tu nagle trzy przystanki przed końcem mojej podróży, tramwaj stanął, otworzył wszystkie drzwi i tak stał. Co się stało? A no popsuł się... Zdarza się. W ten sposób do pracy zamiast zjawić się przed czasem, dotarłam porządnie spóźniona. Na szczęście poranek miałam w miarę spokojny, a i reszta dnia jakoś zleciała. O 16:30 odłączyłam wtyczkę od komputera i pobiegłam na tramwaj do domu, bo na 19:00 zaplanowane miałam ćwiczenia. Wsiadłam w ten tramwaj, przejechaliśmy cały jeden przystanek i co, i co? No kto zgadnie? Tramwaj się popsuł! Pech jakiś czy coś :-)

Nie mogę zrozumieć skąd w ludziach tyle okrucieństwa... Czekałam dzisiaj na autobus do domu. Na tym samym przystanku stał autobus, który po drodze do Leśnicy robi sobie kilkuminutową przerwę. Nagle zauważyłam, że pod autobus podjechał samochód ze schroniska, który jeździ na interwencję. I wiedziałam już, że to co za chwilę zobaczę, nie będzie niczym przyjemnym... Pracownik schroniska wyprowadził z autobusu tego psa. Takie połączenie husky i owczarka niemieckiego. Pies po prostu piękny. I tak strasznie mi się smutno zrobiło. Bo jak można porzucić psa w autobusie??? A taki był ładny, czarny z białymi obwódkami wokół oczu. Oczy niestety miał smutne. Ale tak jakby wiedział, że teraz już nikt mu krzywdy nie zrobi. Oby tylko szybko znalazł nowy dom i właścicieli, którzy będą go kochać. Oj na złym wiecie żyjemy... :-(

W końcu się doczekałam i dostałam od mojej firmy kartę, dzięki której bez ograniczeń mogę teraz korzystać z siłowni, basenu, zajęć fitness i innych takich. Już w piątek, pierwszego lutego wybrałam się z koleżanką na zajęcia ze stepu. Powiem szczerze, że nie bardzo mi się podobały. Po pierwsze byłam totalnie wypompowana po pracy. Jak to zazwyczaj bywa, gdy komuś zależy wyjść o czasie, musi zostać po godzinach. I tak ja w piątek wychodziłam z biura o 18:06. Na szczęście od razu podjechał mój tramwaj i już o 18:33 byłam w windzie w drodze na moje dziewiąte piętro. Do domu wpadłam tylko po to, żeby zabrać buty, włożyć na tyłek dresy i  w przelocie wgryźć się w to, co miało być obiadem. Zajęcia zaczynały się o 19:00 i o dziwo stawiłam się na czas. Same zajęcia to natomiast sporo podskoków, obrotów, czaczy i mambo. Na koniec kilka serii brzuszków i to, co najbardziej mi odpowiadało, ćwiczenia oddechowe. Po zajęciach nie mogłam sobie odmówić i pojechałyśmy z koleżanką na "słońce". B